تحلیل فضایی و جانمایی خدمات گردشگری شهری با استفاده از منطق فازی (مطالعة موردی: اقامتگاه‌های گردشگری شهر اصفهان)

صنعت گردشگری با ویژگی‌های خاص خود صنعتی پویا با آینده‌ای روشن تلقی می‌شود. سرمایه‌گذاری در این صنعت در همة کشورهایی که از جاذبه‌های گردشگری برخوردارند، رو به افزایش است. امروزه جذب گردشگران به رقابتی فزاینده در میان نهادهای درگیر در صنعت گردشگری تبدیل ‌شده است. شهر اصفهان، یکی از شهرهای کشور در عرصة گردشگری است که نقش منحصربه‌فردی در سیستم اقتصاد گردشگری ایران دارد. براساس اعلام سازمان میراث فرهنگی، سالانه 3 میلیون گردشگر داخلی و 300 هزار گردشگر خارجی از این شهر بازدید می‌کنند. پژوهش تحلیلی کاربردی حاضر به بررسی تحلیل فضایی و مکان‌یابی مراکز اقامتی شهر اصفهان پرداخته است. اطلاعات موردنیاز به‌کمک مشاهده، مطالعات کتابخانه‌ای و مراجعه به سازمان‌های مربوط به‌دست آمده است. تجزیه و تحلیل لایه‌های اطلاعاتی در نرم‌افزار ArcGIS و IDRISI Taiga و با استفاده از منطق فازی انجام شده است. در این پژوهش، با استفاده از روش میانگین نزدیک‌ترین همسایه (Moran's) تحلیل وضعیت اقامتگاه‌های گردشگری شهر اصفهان صورت گرفته است. نتایج نشان می‌دهد الگوی پراکنش فضایی اقامتگاه‌های گردشگری به‌صورت خوشه‌ای است. پس از استانداردسازی هرکدام از معیارها، از نرم‌افزار IDRISI استفاده شد؛ یعنی با استفاده از منوی MCE و انتخاب گزینة WLC، نقشه‌های محدودیت و نقشه‌های معیار با یکدیگر تلفیق شدند. نتیجة حاصل از این تلفیق، نقشة نهایی است که در آن پهنه‌های مناسب برای احداث اقامتگاه‌های گردشگری جدید در شهر اصفهان شناسایی شد. مکان‌های بهینه برای احداث اقامتگاه‌های گردشگری جدید در اطراف حاشیة رودخانة زاینده‌رود و در مجاورت مراکز تفریحی ازجمله باغ ‌گل‌ها، باغ تجربه، باغ جوان، مجموعه تفریحی ‌ناژوان و صفه، باغ پرندگان، باغ نور، باغ ‌بانوان ‌ناژوان، کوه آتشگاه و منارجنبان و همچنین در قسمت‌هایی از منطقة 3 اصفهان و در مجاورت جاذبه‌های گردشگری از جمله مسجد جامع و بازار، منار سابان و... در کنار سایر معیارهای مورد نیاز مکان‌یابی شده‌اند.